Gra terenowa w Stęszewie

Tymoteusz123 · Pra-Admin

***
Ponieważ nasi gracze w końcu rozbili obóz wszystkimi siłami w jednym miejscu bez ingerencji MG, postanowiłem zamieścić opis.
***

Zielony las dookoła, a ona taka samotna. Wszędzie pełno rozbójników i jeszcze te stare nawiedzone ruiny. Postać szła szybkim krokiem przez trakt, kiedy na drogę wyskoczyło paru rozbójników. Postać rzuciła się sprintem przez las wzywając szybko pradawne modlitwy do bogów, aby zesłali jej jakąś pomoc. Szybki oddech i kołatanie serca w klatce piersiowej sprawiało, że kobieca postać mknąca pośród drzew wyglądała niczym sarna, a rozbójnicy niczym stado wilków.

Gdzieś dalej, w tym samym czasie grupka towarzysz rozbiła obóz wokół starych ruin. Omszałe kamienie i wygląd resztek drewnianych rzeźbionych słupków, oraz menhir z licznymi ornamentami przypominał stare czasy tego lądu, kiedy to po ziemi chodzili tytani, a wielcy bohaterowie rodzili się codziennie.
Wewnątrz stary postument i płaskorzeźba płaczącej twarzy sprawiały upiorne wrażenie.

Gauri · Mega namiatacz

Tak więc nasz Spartanin, zwany Pudzianusem, pójdzie wieczorem na spacer nie daleko ruin oraz z dala od bandytów, w celu przewietrzenia się. Idąc powolnym krokiem rozgląda się wokół siebie i mówi:
- Haha, to jest życie! Walczyć z potworami, znać szlachtę, bawić się, to jest to czego chciałem!
Jednak jest coś czego mi brakuje, tylko nie wiem czego.

Tak więc Gauri spaceruje w okół ruin!

Tymoteusz123 · Pra-Admin

Nad ogniskiem pojawił się misterny złoty symbol przedstawiający dwa okręgi. Jeden wpisany w drugi. W drugim-mniejszym okręgu znajdował się wpisany kwadrat przekręcony o 45 stopni z narysowanymi przekątnymi. Złota energia zajaśniała przez chwilę i w obłoku dymu pojawiła się zadziwiająca postać.
Jedno złote, a drugie fioletowe ślepie rozejrzały się sprawnie po terenie w poszukiwaniu czegoś. Złote tatuaże pokrywające twarz i najwyraźniej resztę ciała również lśniły lekko, a długie blond włosy z brązowymi pasemkami związane w kitę nadawały posturze mężczyzny kobiecych rysów.
W ręce spoczywał zakończony grotem pozłacany kostur magiczny. Szkarłatny amulet który lekko świecił mocą zwisał spomiędzy czarnego płaszcza ze złotymi ornamentami.
-Następnym razem 7 kroków w lewo-powiedział sam do siebie, spostrzegając nagle przechadzającego się Gauriego i rozpalone ognisko.
-Co robicie przy ruinach Ailila?-postać obróciła się w stronę Pudzianusa.
Ozdobny pas wysadzany drogimi klejnotami zalśnił w słońcu.
-Przybył tu "ten który umknął śmierci"? Co robicie w tym zakazanym miejscu?
Nie czekając na odpowiedź wskazała na wejście do Ruin.
-Jeden z waszych chyba "przeklęty przez Banshee" chce zabić "tego co nosi rogi swej bogini"...-mówiąc to otworzył za szeroko usta i dwa rzędy kłów zalśniły w ustach przybysza.